|
میتوان گفت چه تلخ یاچه سنگین وسیاه
یا که افسوس وفغان وصد آه میتوان در پی نادیدن آن یار رحیم
صبح هر روز به اندازه صد سال گریست
مرگ درماندگی وماتم نیست ، ناله وگریه و افسردگی هر دم نیست ،مرگ تاریکی نیست ،
رمز تاریکی مرگ ، لحظه ی آن مژه برهم زدن وچشم گشودن به جهان دگر است .
لحظه ای شوق به معبود رسیدن شاید ، چشم را باید بست .
زندگی در گذر ثانیه ها ، جاودان ساختن نیکیهاست .
مرگ آغاز دگر زیستن است.
| 